Namasté Nepal!
Door: sandraenfrank
Blijf op de hoogte en volg Sandra
16 Oktober 2013 | Nepal, Pokhara
Toen we na Indonesië in Kuala Lumpur kwamen, was het een hippe stad.
Toen we na Zuid-Korea in Kuala Lumpur kwamen, was het een verpauperde stad.
Mooi om te zien dat het laatst bezochte land als graadmeter dient.
In Kuala Lumpur was het wennen aan de vochtige en warme lucht. Het goede is dat er gratis bussen langs de toeristenattracties rijden. We bezochten een grote mall, want daar zijn er veel van in Kuala Lumpur. Via de Skybridge liepen we naar het park bij de Twin Towers en hier picknickten we met sushi en fruit, aangezien dat weer betaalbaar was en we dringend behoefte hadden aan gezond. Hierna bezochten we een nog grotere mall, met zelfs een pretpark op de bovenste verdieping.
Al snel vlogen we van het megavliegveld van Kuala Lumpur naar het kleine vliegveld van Kathmandu. We zaten in het vliegtuig met veel Nepalezen die in Maleisië werken en zich gedroegen alsof ze voor het eerst in een vliegtuig zaten. Gewoon bellen toen we gingen opstijgen en allemaal staan toen het vliegtuig net de grond had geraakt, waardoor de stewardessen moesten ingrijpen. Over verschillen binnen één continent gesproken, wat een contrast! We zagen koeien op straat die zich niks van het verkeer aantrekken en zelfs winkels inlopen, gingen met een overvolle bus voor 15 cent naar het centrum, de taxi's zijn hier kleine Suzuki's en de stroom valt continu uit. Aan zowel chaos als luxe wen je verbazingwekkend snel.
We wandelden door de chaos in Kathmandu en kochten goedkope outdoorkleding, stukjes marsepein (van tevoren hadden we geen idee wat het was) en de lekkerste lassi (een traditionele yoghurtdrank). Toen we fruit proefden en Frank het over 'ladies first' had, zei de man dat hij in zijn land altijd eerst mag. Terwijl de vrouwen er hier zo prachtig uitzien met hun sierlijke kleding en witte tanden. Ook is het hier gebruikelijk dat mannen, vriendschappelijk, hand in hand lopen en intiem met elkaar omgaan. De Garden of Dreams, een park, was een verademing. Een oase van rust in de stad met het geluid van de altijd toeterende auto's op de achtergrond. Dit was niet anders bij de meditatieles die we volgden.
De reis naar Pokhara duurde tien uur, want door een festival vond er een migratie plaats. Iedereen neemt zijn geiten mee op het dak. Na pauzes vertrok de bus uiteraard veel te laat, in Zuid-Korea zou hij al tien keer weggeweest zijn. Toen we onderweg waren, zagen we de eerste bergtop met sneeuw en ijs. Oogverblindend mooi, alsof hij kunstmatig verlicht werd. In Pokhara eten we iedere dag uitgebreid bij de beste restaurants. Het eten is heerlijk en kost weinig. Met in ons achterhoofd dat ze in de bergen geen biefstuk en chocolademousse hebben, nemen we het er goed van. Om al een beetje te oefenen, liepen we over een heuvel naar de World Peace Pagoda.
Interessant aan Nepal is dat je binnen een straal van nog geen 150 kilometer tropsich klimaat vindt, maar ook de hoogste bergen van de wereld met eeuwige sneeuw. De laatste dagen regende het veel door de heersende cycloon in India waardoor we erachter zijn gekomen dat de Nepalese kinderen en volwassenen onze doorzichtige paraplu echt het einde vinden. Nu we deze niet meer nodig hebben, beginnen we met onze trekking rond de Annapurna!
Tot hierna :-)
Toen we na Zuid-Korea in Kuala Lumpur kwamen, was het een verpauperde stad.
Mooi om te zien dat het laatst bezochte land als graadmeter dient.
In Kuala Lumpur was het wennen aan de vochtige en warme lucht. Het goede is dat er gratis bussen langs de toeristenattracties rijden. We bezochten een grote mall, want daar zijn er veel van in Kuala Lumpur. Via de Skybridge liepen we naar het park bij de Twin Towers en hier picknickten we met sushi en fruit, aangezien dat weer betaalbaar was en we dringend behoefte hadden aan gezond. Hierna bezochten we een nog grotere mall, met zelfs een pretpark op de bovenste verdieping.
Al snel vlogen we van het megavliegveld van Kuala Lumpur naar het kleine vliegveld van Kathmandu. We zaten in het vliegtuig met veel Nepalezen die in Maleisië werken en zich gedroegen alsof ze voor het eerst in een vliegtuig zaten. Gewoon bellen toen we gingen opstijgen en allemaal staan toen het vliegtuig net de grond had geraakt, waardoor de stewardessen moesten ingrijpen. Over verschillen binnen één continent gesproken, wat een contrast! We zagen koeien op straat die zich niks van het verkeer aantrekken en zelfs winkels inlopen, gingen met een overvolle bus voor 15 cent naar het centrum, de taxi's zijn hier kleine Suzuki's en de stroom valt continu uit. Aan zowel chaos als luxe wen je verbazingwekkend snel.
We wandelden door de chaos in Kathmandu en kochten goedkope outdoorkleding, stukjes marsepein (van tevoren hadden we geen idee wat het was) en de lekkerste lassi (een traditionele yoghurtdrank). Toen we fruit proefden en Frank het over 'ladies first' had, zei de man dat hij in zijn land altijd eerst mag. Terwijl de vrouwen er hier zo prachtig uitzien met hun sierlijke kleding en witte tanden. Ook is het hier gebruikelijk dat mannen, vriendschappelijk, hand in hand lopen en intiem met elkaar omgaan. De Garden of Dreams, een park, was een verademing. Een oase van rust in de stad met het geluid van de altijd toeterende auto's op de achtergrond. Dit was niet anders bij de meditatieles die we volgden.
De reis naar Pokhara duurde tien uur, want door een festival vond er een migratie plaats. Iedereen neemt zijn geiten mee op het dak. Na pauzes vertrok de bus uiteraard veel te laat, in Zuid-Korea zou hij al tien keer weggeweest zijn. Toen we onderweg waren, zagen we de eerste bergtop met sneeuw en ijs. Oogverblindend mooi, alsof hij kunstmatig verlicht werd. In Pokhara eten we iedere dag uitgebreid bij de beste restaurants. Het eten is heerlijk en kost weinig. Met in ons achterhoofd dat ze in de bergen geen biefstuk en chocolademousse hebben, nemen we het er goed van. Om al een beetje te oefenen, liepen we over een heuvel naar de World Peace Pagoda.
Interessant aan Nepal is dat je binnen een straal van nog geen 150 kilometer tropsich klimaat vindt, maar ook de hoogste bergen van de wereld met eeuwige sneeuw. De laatste dagen regende het veel door de heersende cycloon in India waardoor we erachter zijn gekomen dat de Nepalese kinderen en volwassenen onze doorzichtige paraplu echt het einde vinden. Nu we deze niet meer nodig hebben, beginnen we met onze trekking rond de Annapurna!
Tot hierna :-)
-
16 Oktober 2013 - 21:58
Jan Traas:
Dat de opeenvolging van reisinfrukken je oordeel bepaalt.... Amazing!
Ik was in augustus op 3800 m in de Alpen. Het idee dat je in Nepal nog veel hoger kunt komen! De K2 hoeft nou ook niet meteen, maar nog hoger dan 5000 m is iets wat ik ook wel eens mee zou willen maken. Mooi verslag weer Sandra! -
20 Oktober 2013 - 17:11
Margreet:
Have fun San! -
23 Oktober 2013 - 19:37
Lize:
Zoveel landen, culturen en indrukken! Ik blijf het bijzonder vinden.......!
Xxx -
10 November 2013 - 10:29
Luca De Koningh:
Hi Sandra en Frank! Ik denk dat ik jullie met een beetje hulp van google gevonden heb! Leuk om te zien dat jullie nog steeds zo van de reis genieten. Tot mijn verbazing kwam ik er achter dat jullie ook in Nepal zijn. Hoe toevallig is dat?! Hoe was het om de Annapurna te lopen? Ik ben nu in Pokhara, ga niet de circuit doen, ben namelijk al 20 dagen naar Everest geweest. wat ontzettend gaaf! Dagen door de sneeuw en super leuke mensen op de trek. Ik heb nog vijf dagen over in Nepal voor ik naar Myanmar vlieg... Jeetje wat had ik gek staan kijken als ik jullie opeens tegen gekomen was! Veel liefs, geniet er nog van samen! Luca -
01 December 2013 - 21:46
Loes Van Aartsen :
ik ben blij dat jullie het zo leuk hebben . missen jou wel .en sandra ook .geweldig wat jullie doen petje af heel veel geluk . ik waak over jullie . -
16 December 2013 - 14:20
Erik En Hilde:
Mooie profielfoto :-) !! Wij nu in This Old Place Xingping. Goede tip, thanks. Een hele fijne reis verder. Groetjes Erik en Hilde -
21 December 2013 - 00:06
Mark, Stef En Isabela:
Hey Frankie en Sandra, hoe gaat ie? Wij zijn nu in Venezuela, ook in de bergen! We zijn weer benieuwd naar jullie verhalen...Alvast fijne kerst en gelukkig 2014!!! We missen jullie! Groetjes van ons drie! -
21 December 2013 - 00:06
Mark, Stef En Isabela:
Hey Frankie en Sandra, hoe gaat ie? Wij zijn nu in Venezuela, ook in de bergen! We zijn weer benieuwd naar jullie verhalen...Alvast fijne kerst en gelukkig 2014!!! We missen jullie! Groetjes van ons drie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
