FenS in BenS
Door: sandraenfrank
Blijf op de hoogte en volg Sandra
24 December 2012 | China, Sjanghai
We zijn nu ruim twee weken in China en het is geweldig. Er gebeurt zo VEEL op straat. Nederlanders doen veel op de fiets, maar wanneer je de Chinezen ziet... Er bevinden zich volledige winkeltjes op fietsen, barbecues, keukentjes en er worden enorme ladingen mee vervoerd. Op straat is het dan ook een grote, maar mooie chaos. Het verkeer komt van alle kanten en groen licht geeft absoluut geen garantie tot veilig oversteken. Aan de andere kant kunnen de Chinezen ook weer heel gedisciplineerd zijn. Wachten op de metro gebeurt bijvoorbeeld keurig in rijtjes op de hiervoor bestemde pijlen. Zo zijn er vele contrasten.
Ook in de parken zitten de mensen niet stil, dit geldt vooral voor de oudere mensen. Er vinden allerhande activiteiten plaats. Er wordt bijvoorbeeld uit volle borst gezongen met elkaar, er worden bord- en kaartspelletjes gespeeld en er wordt volop gedanst. Chinezen houden hun lichaam ook in vorm door gebruik te maken van de 'fitness-achtige' apparaten. Deze bieden vrije toegang voor iedereen, maar kinderen zie je er nauwelijks. Het ziet er meer uit als een speeltuin voor volwassenen. Dit alles speelt zich af in het buitenleven, terwijl het toch nog best fris is. Het lijkt ons geen gekke manier om je oude dag door te brengen.
Natuurlijk bezoeken we ook de toeristische spots. Zoals in Beijing het Plein van de Hemelse Vrede, de Verboden Stad, het Zomerpaleis en de Chinese Muur (die door de sneeuwval helaas maar beperkt toegankelijk was). Op zulke plekken willen veel Chinezen voortdurend met ons op de foto. Wanneer er een Chinees is die dit durft te vragen en we doen dit, komen er steeds meer met hun camera aanzetten en voel je je zo ongeveer beroemd. Op het Plein van de Hemelse Vrede raakten we aan de praat met drie Chinese dames die opvallend goed Engels spraken. Ze wilden maar al te graag thee met ons drinken, wat argwaan bij ons wekte. Later hoorden we dat dit een truc is om toeristen keihard op te lichten. Je gaat gezellig thee drinken met elkaar en wanneer de rekening komt, blijkt deze enorm te zijn en wordt er gezegd dat je één of andere speciale Tibetaanse thee hebt gedronken. Ook wordt er vaak gevraagd of we een foto willen maken, vervolgens waar we vandaan komen plus een aantal andere standaardvragen en dan weer de befaamde theevraag. Hoewel we hier ongeschonden uitgekomen zijn, worden we alsnog opgelicht bij het leven:
- In plaats van 5 Yuan wisselgeld kregen we bijvoorbeeld wel een briefje met een 5 erop, maar in de volgende winkel bleek dat dit maar 0,5 Yuan was. Afloop: we zijn 'boos' teruggegaan en kregen alsnog onze 5 Yuan.
- Toen we wilden betalen met een briefje van 50, bleek die nepgeld te zijn. Afloop: we hebben er treinkaartjes mee betaald bij een chagrijnige vrouw, samen met biljetten van 100 die ze wel goed bekeek.
- Bij de treinkaartjes die we wilden hebben, werd ongevraagd een verzekering verkocht. Afloop: hier kwamen we in het hostel achter, helaas...
- De rekening in een restaurant bleek tweemaal zo hoog te zijn als wij in gedachten hadden. Afloop: we betaalden het bedrag dat volgens ons juist was en liepen weg.
Over eten gesproken: we hebben echt al de lekkerste dingen op. Zo ook in het restaurant waar Lotje ons mee naar toe nam. Zij was in Beijing voor werk en dan ontmoet je elkaar hier gewoon, superleuk! De paddestoelen met garnalen waren zo lekker, later zijn we er nog een keer gaan eten samen met onze Canadese vriend. Geen mooie verhalen meer over taartjes, dat is niet hun ding. Koekjes en chocolade zien er volledig anders uit dan op de verpakking. Wat dat betreft moet ik het vooral doen met Subway-koekjes en Snickers.
Na Beijing zijn we met de nachttrein naar Shanghai gegaan, een reis van 15 uur. We hadden alleen een stoel om geld te besparen, maar dit slaapt toch lastig. Op een gegeven moment was ik zo moe, dat ik samen met drie Chinese passagiers op een tafeltje van 30 bij 30 centimeter sliep. Aan het einde van de rit zag de trein eruit als een slagveld. Ook wordt er volop gerookt, terwijl staat aangegeven dat dit niet mag. Chinezen zijn sowieso niet het schoonste volk. Ze rochelen en spugen wat af (ze doen dit om viezigheid naar buiten te werken), smekken en zitten onbeschaamd in hun neus.
Shanghai is totaal anders dan Beijing. Veel hoogbouw en hippere mensen. People's Square, de French Concession en de Bund zijn hier de belangrijkste toeristische attracties. Langs de Bund, de rivier hier, hebben grote bedrijven en banken zich gevestigd in torenhoge wolkenkrabbers. Dit bij elkaar zorgt voor een prachtige skyline, vooral wanneer het donker is.
De Chinezen verkopen werkelijk alles op straat en in de supermarkt. Kikkers, konijnen, krekels, schildpadden en slangen in de kleinste hokjes, daarentegen zijn de elektronicamarkten gigantisch. In Beijng konden we niet slagen voor een aantal computeraccessoires. Misschien omdat we dachten dat het in China bijna voor niks zou zijn, dat viel toch tegen. Daarbij bleven de verkopers maar naar ons roepen. In Shanghai hebben we het één en ander voor een goede prijs op de kop weten te tikken. Onder andere een tondeuse die het niet langer dan vijf minuten deed. Met de tweede, net zo goedkope, tondeuse heeft Frank zijn 37-dagen-baardje geschoren.
We kijken onze ogen dus uit en hier gaan we lekker nog even mee door! Na vijf steden bezocht te hebben, gaan we morgen de natuur in. Vanmiddag beginnen we aan een 20 uur durende treinreis naar Zhangjiajie (Zuid-China). Dit keer met bed (en verzekering), jippie :-)
Fijne kerst!
Ook in de parken zitten de mensen niet stil, dit geldt vooral voor de oudere mensen. Er vinden allerhande activiteiten plaats. Er wordt bijvoorbeeld uit volle borst gezongen met elkaar, er worden bord- en kaartspelletjes gespeeld en er wordt volop gedanst. Chinezen houden hun lichaam ook in vorm door gebruik te maken van de 'fitness-achtige' apparaten. Deze bieden vrije toegang voor iedereen, maar kinderen zie je er nauwelijks. Het ziet er meer uit als een speeltuin voor volwassenen. Dit alles speelt zich af in het buitenleven, terwijl het toch nog best fris is. Het lijkt ons geen gekke manier om je oude dag door te brengen.
Natuurlijk bezoeken we ook de toeristische spots. Zoals in Beijing het Plein van de Hemelse Vrede, de Verboden Stad, het Zomerpaleis en de Chinese Muur (die door de sneeuwval helaas maar beperkt toegankelijk was). Op zulke plekken willen veel Chinezen voortdurend met ons op de foto. Wanneer er een Chinees is die dit durft te vragen en we doen dit, komen er steeds meer met hun camera aanzetten en voel je je zo ongeveer beroemd. Op het Plein van de Hemelse Vrede raakten we aan de praat met drie Chinese dames die opvallend goed Engels spraken. Ze wilden maar al te graag thee met ons drinken, wat argwaan bij ons wekte. Later hoorden we dat dit een truc is om toeristen keihard op te lichten. Je gaat gezellig thee drinken met elkaar en wanneer de rekening komt, blijkt deze enorm te zijn en wordt er gezegd dat je één of andere speciale Tibetaanse thee hebt gedronken. Ook wordt er vaak gevraagd of we een foto willen maken, vervolgens waar we vandaan komen plus een aantal andere standaardvragen en dan weer de befaamde theevraag. Hoewel we hier ongeschonden uitgekomen zijn, worden we alsnog opgelicht bij het leven:
- In plaats van 5 Yuan wisselgeld kregen we bijvoorbeeld wel een briefje met een 5 erop, maar in de volgende winkel bleek dat dit maar 0,5 Yuan was. Afloop: we zijn 'boos' teruggegaan en kregen alsnog onze 5 Yuan.
- Toen we wilden betalen met een briefje van 50, bleek die nepgeld te zijn. Afloop: we hebben er treinkaartjes mee betaald bij een chagrijnige vrouw, samen met biljetten van 100 die ze wel goed bekeek.
- Bij de treinkaartjes die we wilden hebben, werd ongevraagd een verzekering verkocht. Afloop: hier kwamen we in het hostel achter, helaas...
- De rekening in een restaurant bleek tweemaal zo hoog te zijn als wij in gedachten hadden. Afloop: we betaalden het bedrag dat volgens ons juist was en liepen weg.
Over eten gesproken: we hebben echt al de lekkerste dingen op. Zo ook in het restaurant waar Lotje ons mee naar toe nam. Zij was in Beijing voor werk en dan ontmoet je elkaar hier gewoon, superleuk! De paddestoelen met garnalen waren zo lekker, later zijn we er nog een keer gaan eten samen met onze Canadese vriend. Geen mooie verhalen meer over taartjes, dat is niet hun ding. Koekjes en chocolade zien er volledig anders uit dan op de verpakking. Wat dat betreft moet ik het vooral doen met Subway-koekjes en Snickers.
Na Beijing zijn we met de nachttrein naar Shanghai gegaan, een reis van 15 uur. We hadden alleen een stoel om geld te besparen, maar dit slaapt toch lastig. Op een gegeven moment was ik zo moe, dat ik samen met drie Chinese passagiers op een tafeltje van 30 bij 30 centimeter sliep. Aan het einde van de rit zag de trein eruit als een slagveld. Ook wordt er volop gerookt, terwijl staat aangegeven dat dit niet mag. Chinezen zijn sowieso niet het schoonste volk. Ze rochelen en spugen wat af (ze doen dit om viezigheid naar buiten te werken), smekken en zitten onbeschaamd in hun neus.
Shanghai is totaal anders dan Beijing. Veel hoogbouw en hippere mensen. People's Square, de French Concession en de Bund zijn hier de belangrijkste toeristische attracties. Langs de Bund, de rivier hier, hebben grote bedrijven en banken zich gevestigd in torenhoge wolkenkrabbers. Dit bij elkaar zorgt voor een prachtige skyline, vooral wanneer het donker is.
De Chinezen verkopen werkelijk alles op straat en in de supermarkt. Kikkers, konijnen, krekels, schildpadden en slangen in de kleinste hokjes, daarentegen zijn de elektronicamarkten gigantisch. In Beijng konden we niet slagen voor een aantal computeraccessoires. Misschien omdat we dachten dat het in China bijna voor niks zou zijn, dat viel toch tegen. Daarbij bleven de verkopers maar naar ons roepen. In Shanghai hebben we het één en ander voor een goede prijs op de kop weten te tikken. Onder andere een tondeuse die het niet langer dan vijf minuten deed. Met de tweede, net zo goedkope, tondeuse heeft Frank zijn 37-dagen-baardje geschoren.
We kijken onze ogen dus uit en hier gaan we lekker nog even mee door! Na vijf steden bezocht te hebben, gaan we morgen de natuur in. Vanmiddag beginnen we aan een 20 uur durende treinreis naar Zhangjiajie (Zuid-China). Dit keer met bed (en verzekering), jippie :-)
Fijne kerst!
-
24 December 2012 - 10:31
Gré Doffer:
We hadden al een klein voorproefje van jullie Chinese avontuur gehad.
We weten precies wat jullie bedoelen met "te worden opgelicht". Troost je, het gebeurt overal en het zal je nog wel eens overkomen, maar het hoort erbij en zo lang het om kleine bedragen gaat, kun je er zelfs om lachen. We genieten van jullie verhalen.
Liefs,
Gré en Piet -
24 December 2012 - 10:31
Gré Doffer:
We hadden al een klein voorproefje van jullie Chinese avontuur gehad.
We weten precies wat jullie bedoelen met "te worden opgelicht". Troost je, het gebeurt overal en het zal je nog wel eens overkomen, maar het hoort erbij en zo lang het om kleine bedragen gaat, kun je er zelfs om lachen. We genieten van jullie verhalen.
Liefs,
Gré en Piet -
24 December 2012 - 15:27
Gerard EnJjanny:
Wat een avonturen weer! Er zullen er nog veel volgen.
Het is heel leuk om te lezen wat jullie al zo meemaken.
We'wensen jullie vanuit een "warm" Nederland leuke dagen en een fantastisch 2013. dat gaat lukken!!!
liefs van ons. -
24 December 2012 - 17:33
Lize:
Het blijft zo bijzonder jullie verhaal te volgen!!! Echt zo gaaf,.....Cas vond het ook heel gaaf jou (san) op de foto te zien! Geniet,
Dikke xxx -
25 December 2012 - 20:25
Margreet En Eric:
Wat een avonturen.
Te gek om het weer te lezen.
Goede kerst en een tof 2013.
xxx Greetie en Reus -
26 December 2012 - 02:54
Arjen Van Der Hoek:
Net jullie avontuurlijke verhalen gelezen, veel succes verder !!
Groeten,
Arjen van der Hoek -
27 December 2012 - 12:42
Frans Meijer:
Hoii Frank en Sandra
We hebben juliie adres van Gré en Piet gehad en volgen jullie mooie reisverslagen en genieten er hier van, laat staan hoe jullie genieten, heel erg leuk.
Wij wensen jullie heel veel plezier verder met jullie mooie avontuur, een mooie jaarwisseling alhoewel het chinese nieuwjaar geloof ik anders valt. Groeten van Frans Meijer en Ria Neele -
27 December 2012 - 21:59
Hanny:
Hoi lieve Santje en Frank,
Heerlijk, leuk om alles te volgen wat jullie mee maken. De beste wensen voor 2013.
Groetjes en liefs Hanny en de rest -
28 December 2012 - 09:05
Adrie Bonte:
Hoi Santje en Frank,
Ik was vergeten dat er een link was dus ik kloeg ( opa's verleden tijd ) bij je moeder per familie mail dat ik helemaal geen reisverslagen meer kreeg.
Tante Hanny reageerde als eerste en wees me op de link.
Echt mega leuk die verslagen.
Wat een tuig in China om jullie zo af te leggen.
Alvast fijne jaarwisseling en doe voorzichtig.
Groetjes van Aatje en de rest. -
06 Januari 2013 - 17:29
Kitty:
Ha San en Frank,
Heerlijk herkenbaar, al die verhalen! Vooral het smerige overbooked treingebeuren ( nog niet met buikloop op het derde bovenbed gelegen op de lakens van het personeel?), het eten op straat, het oversteken met groen licht .....het opgelicht worden.....ik zie het voor me!....Gelukkig dat jullie zo af en toe iemand treffen die Engels spreekt. Ik vond het lastig, een menukaart alleen in Chinees....Toilet..ook een aantal grappige herinneringen aan, simultaan plassen. Je kunt je producten beter aan de natuur prijsgeven. De Muur: lijkt me heel gaaf, het uitzicht met die sneeuw! Fijn dat jullie ervan genieten! Ik kijk uit naar het volgende verslag.
Groetjes, Kit
PS Leuk die foto's erbij. Ik reis 'mee'.
-
07 Januari 2013 - 21:05
Barry:
Hallo Sandra en Frank,
Wat een leuke verhalen! Geweldig wat jullie allemaal mee maken. Geniet van jullie avontuur en ik blijf het volgen.
Groetjes, Barry
-
14 Januari 2013 - 13:50
Chakir En Lara:
Hi Frank en Sandra,
Allerbeste wensen nog voor het nieuwe jaar en alle reizen welke jullie binnen de grote reis nog zullen maken.
Erg vermakelijk allemaal, hopelijk tot in de zomer!
Gr.,
Chakir & Lara.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
